Zgodnie z wydaną w Bolonii Kartą praw dziecka do sztuki i kultury i art. 31 ust. 1 Konwencji o prawach dziecka każde dziecko ma prawo do nieskrępowanego uczestnictwa w kulturze. W działaniach wielu artystów oraz instytucji w Polsce i na świecie dzieci były i są traktowane nie jak przyszli dorośli, ale jako pełnoprawni odbiorcy kultury. Jak się prezentuje i czym jest warunkowany aktualny pejzaż praktyk kulturowych, w którym to przekonanie traktuje się jako istotne? W jakich obszarach kultury ta idea jest nośna? W jaki sposób ją realizować i jakie napotyka się przeszkody w jej realizacji? Jakie jest jej aktualne otoczenie instytucjonalne i intelektualne?
Paweł Gałkowski, Art Fraction Foundation, Poznań