Ewa Tatar – badaczka kultury i kuratorka. Współautorka książek o muzealnictwie i wystawiennictwie (Imhibition, 2006; Display, 2012). Zrealizowała biograficzne wystawy takich twórców, jak Krzysztof Niemczyk, Maria Pinińska-Bereś Władysław Hasior czy Teresa Gierzyńska. Zajmuje się polityką tożsamości i upodmiotowienia. Jej najważniejsze realizacje to pionierskie studia krytycznoinstytucjonalne w Muzeum Narodowym w Krakowie (Przewodnik, 2005-2007; Cafe bar Pauliny Ołowskiej, 2011), roczna gildia doskonalenia zawodowego dla robotników sztuki (Pawilon Wystawowy, 2014) i amatorów (Kombucha, 2014-15) w krakowskim Bunkrze Sztuki oraz wystawy: o roli przeniesienia i inkarnacji w teatrze i sztukach wizualnych (Zakochałeś się w kimś, kto nie istnieje, Narodowy Teatr Stary w Krakowie, 2015) oraz o mechanizmach przejścia polskiego społeczeństwa z czasu cyklicznego na czas historyczny (Chłoporobotnik i boa grzechotnik, MSN, 2016). Aktualnie przygotowuje książkę na temat usieciowienia kultury w PRL i dobrych praktyk z kręgu BWA.