Page 15 - KongresKultury2016v2

Nastąpiła za to w wyniku wyborów w 2015 roku zmiana na najwyż-
szych szczeblach władzy. Polacy powierzyli urząd Prezydenta Rze-
czypospolitej Andrzejowi Dudzie oraz zdecydowali o parlamentarnej
większości dla Prawa i Sprawiedliwości.

Nowy rząd, odwołując się do swojego mandatu, zapowiedział korek-
tę polityki kulturalnej. Jednym z jej aspektów stała się transformacja
mediów publicznych do narodowych. W jej trakcie wielu dziennikarzy
straciło pracę lub odeszło, nie akceptując zmian. To tylko kilka ilustra-
cji pokazujących, że Kongres Kultury powstał z zebrania się wielu nur-
tów troski o stan kultury dodatkowo zasilanych niepokojem z powodu
narastającej ksenofobii i mowy nienawiści w przestrzeni publicznej.
Istotna też była coraz silniejsza świadomość, że sama kultura staje się
i przedmiotem, i podmiotem dynamicznych zmian.

Pojawiają się nowe praktyki kulturowe, nowe formy twórczości i zja-
wiska wymykają się obowiązującym klasyfikacjom i ładowi instytu-
cjonalnemu, publiczność, czyli społeczeństwo przechodzące głębokie
przemiany, ma nowe oczekiwania. W skrócie – mamy nową rzeczywi-
stość. Jednak czy środowiska kultury dostrzegają wszystkie te procesy
i właściwie je rozumieją? Znakomitą ilustracją wzmagającej się potrze-
by rozmowy okazała się konferencja „De-Mo-Kra-Cja” zorganizowana
w Galerii Labirynt w Lublinie w maju 2016 roku. Przybyli na nią licznie
przedstawiciele sztuk wizualnych, by dyskutować o tematach ważnych
dla swojego środowiska.

Jak jednak wobec mnogości wątków skomponować program wiel-
kiej rozmowy o kulturze, by nie zabrakło w niej najważniejszych tema-
tów? Jak zachować obywatelski charakter przedsięwzięcia zwołanego
z inicjatywy społecznej? Punktem wyjścia stał się manifest programo-
wy określający wspólne wartości łączące uczestników Kongresu:

Podstawą demokracji jest wolność, równość i społeczna sprawie-
dliwość, poszanowanie praw człowieka i uznanie różnorodności.
Przyjmując te wartości, wspólnie zwołaliśmy Kongres Kultury.
Zapraszamy do jego współtworzenia.

Wstęp. Zbierzmy się! Kongres jako metoda 15