Page 17 - KongresKultury2016v2

Tematy wybrane w demokratycznej procedurze tworzyły trzon pro-
gramu, ale go nie wyczerpywały. Dodatkowe moduły merytoryczne były
efektem pracy różnych samoorganizujących się zespołów, które posta-
nowiły czas przed Kongresem poświęcić przygotowaniu debat dotyczą-
cych ich zdaniem zagadnień strategicznych: kulturze dzieci i młodzieży,
sytuacji twórców, diagnozie stanu kultury w Polsce, bilansowi ruchu
Obywatele Kultury i Paktu dla Kultury. Wyniki prac tych zespołów wy-
pełniły nurt dyskusji odbywających się równolegle z debatami stolików
tematycznych. W końcu ostatni dzień Kongresu i czas oczekiwania na
przygotowanie wniosków i rekomendacji upłynął na debatach plenar-
nych podejmujących społeczny kontekst funkcjonowania kultury.

Kongres Kultury 2016 współtworzyli jego uczestnicy. Wiele tematów
nie zmieściło się w programie, co przecież nie oznaczało, że były mniej
istotne. Przeciwnie, zgodnie podkreślano w trakcie formułowania re-
komendacji, że lista zgłoszonych propozycji nie straciła ważności, lecz
jest zadaniem do podjęcia po Kongresie. I choć spotkanie świata kultu-
ry w październiku w Warszawie się zakończyło, to jednak Kongres jako
proces trwa nadal. Jego siłą jest potwierdzona efektami metoda, która
polega na społecznym zaangażowaniu i samoorganizacji z wykorzysta-
niem demokratycznych procedur i dialogu.

Mimo ogromu zaangażowania społecznego przygotowanie Kongresu
nie byłoby możliwe bez podstawowej infrastruktury technicznej i prac
zespołu organizacyjnego, który powstał pod kierownictwem Pawła Ły-
saka przy Teatrze Powszechnym w Warszawie dzięki wsparciu finanso-
wemu Miasta Stołecznego Warszawy. Połączenie tych wszystkich ener-
gii doprowadziło do spotkania, którego efektami możemy podzielić się
w prezentowanej publikacji i dokumentacji elektronicznej dostępnej
w witrynie Kongresu Kultury: kongreskultury2016.pl.

Warszawa, listopad 2016

Wstęp. Zbierzmy się! Kongres jako metoda 17