Page 225 - KongresKultury2016v2

W ankietach ewaluacyjnych, które są przeprowadzane wśród
studentów i studentek na koniec roku akademickiego, powinny się
znaleźć pytania dotyczące dyskryminacji ze względu na płeć. Należy
się bliżej przyjrzeć dobrym praktykom, które zostały wypracowane na
konkretnych uczelniach artystycznych poza Polską i stworzyć m.in. na
tej podstawie rekomendacje dla Departamentu Szkolnictwa Artystycz-
nego i Edukacji Kulturalnej przy MKiDN. Podczas zatrudniania no-
wych pracowników należy równoważyć liczbę etatów pod względem
płci. Przy uczelniach powinny działać przedszkola, tak jak jest to np.
w Łodzi.

Należy rozmawiać ze studentkami – zachęcać je, aby natychmiast
reagowały na wszelkie przejawy dyskryminacji i molestowania. W pro-
gramach nauczania powinno być więcej teorii feministycznej, uczelnie
powinny organizować wykłady gościnne poświęcone tej tematyce.

Należy stworzyć antydyskryminacyjny podręcznik, w którym znaj-
dzie się zestaw rekomendowanych reakcji na dyskryminację w naszym
najbliższym otoczeniu. Trzeba znaleźć sposoby na dotarcie do świado-
mości studentów i studentek z faktem, że to, czego oni nie uważają za
dyskryminację, może nią być. Należy przeprowadzać warsztaty wspie-
rające dla artystek.

Na uczelniach, w ramach ich struktury, powinny powstać komitety
antydyskryminacyjne. W ich pracach powinny uczestniczyć osoby zaj-
mujące się problematyką równości. Każda z uczelni powinna przyjąć
kartę praw równościowych. Należy wprowadzić zajęcia antydyskry-
minacyjne na uczelniach artystycznych. Na początek mogłoby to być
15 godzin dla każdego rocznika.

Studentki i profesorowie 225