Page 123 - KongresKultury2016v2
P. 123
Kultura jako archipelag
Edwin Bendyk
Usłyszeliśmy wnioski z pracy zespołów roboczych Kongresu. Były one
najważniejszą częścią naszego spotkania, choć oczywiście na pełny
obraz Kongresu składają się wszystkie jego elementy: debaty otwar-
cia i zakończone przed chwilą gorące dyskusje, dyskusje w kuluarach
i akcje ad hoc. W mediach relacjonujących to, co się tu działo w ciągu
ostatnich trzech dni, zobaczymy zapewne różne obrazy. Zdajemy so-
bie sprawę, że nie sposób przedstawić dokładnie całości procesu, który
przez praktykę spotkania i dyskusji miał odpowiedzieć na pytanie „Jak
jest?”. By potem poszukiwać odpowiedzi na kolejne kwestie: „Jak może
być?” i „Jak ma być?”.
Od początku spotkania, od prezentacji mapy kultury we współcze-
snej Polsce, wiedzieliśmy, że zaproponowanie jednoznacznego opisu
jest niemożliwe. Wobec złożoności współczesnego świata kultury po-
dejście analityczne oparte na dyscyplinarnej specjalizacji straciło sku-
teczność. Potrzebna jest wspólna praca przedstawicieli wielu epistemo-
logicznych wrażliwości.
Kongres potwierdził spostrzeżenie badaczy, że kultura jest dziś ar-
chipelagiem wysp – uzgodnienie jednego „my”, łączącego wszystkich
uczestników, okazało się niemożliwe. Połączyła ich chęć spotkania
i rozmowy. Energia większości dyskusji w ramach 42 zespołów robo-
czych pokazuje, że najważniejszą rekomendacją jest sam Kongres Kul-
tury jako metoda. Metoda polegająca na spotkaniu tych, którzy chcą
się rozmawiać z innymi o tym, co dla nich na ich wyspie w archipelagu
Kultura jako archipelag 123
