Page 232 - KongresKultury2016v2

tancerzy i choreografów oraz zbudować infrastrukturę dla tańca. Bez
niej ta dziedzina sztuki nadal będzie funkcjonować na marginesie.

Zbigniew Libera w swoim krótkim wystąpieniu wypowiedział się
przeciwko instytucjom i urzędnikom sztuki, określając „żyjącego ar-
tystę jako kłopot” dla nich, po czym demonstracyjnie opuścił salę ob-
rad. Igor Stokfiszewski zaś wyraził swoje „negatywne rekomendacje”,
wypowiadając trzykrotnie „nie”:

Nie – dla centralizacji i upaństwowienia kultury kosztem oddol-
nej inicjatywności, kultury społecznej i obywatelskiej, kultury
samorządowej i niezależnej. Nie – dla homogenizowania treści
kultury w kierunku wyłącznego krzewienia wartości patriotycz-
nych i katolickich oraz dla przeciwstawiania się za pomocą cen-
zury ich dyskutowaniu. Nie – dla selektywnego podejmowania
problemów socjalnych w sektorze kultury z jednoczesnym zwal-
czaniem związków zawodowych i środowisk pracowniczych
twórców.
O potrzebie przekształcenia istniejących struktur instytucjonalnych
opartych na sieci Biur Wystaw Artystycznych mówiły Ewa Łączyńska-
-Widz i Ewa Tatar. W całej Polsce, także w małych miastach, takich jak
Dęblin, Olkusz, Miechów czy Ostrowiec Świętokrzyski, istnieją miej-
skie galerie sztuki będące często spuścizną dawnej struktury BWA.
Misją tych instytucji jest animacja lokalnego środowiska twórców
i upowszechnianie kultury plastycznej. Dysponują one dobrą infra-
strukturą, a pracują w nich doświadczeni pasjonaci, chętni do dzielenia
się swoją wiedzą i wrażliwością. Dlatego warto by było do programów
nauczania szkół podstawowych, gimnazjalnych i średnich wprowadzić
zapis o obowiązkowych zajęciach w galerii w wymiarze dwóch godzin
lekcyjnych w roku szkolnym.
Podczas pierwszej sesji w ramach bloku „Twórcy” jej uczestnicy
kilkakrotnie zwracali uwagę na to, że instytucje kultury nie mogą być
traktowane jako część aparatu władzy, lecz powinny służyć budowaniu

232 Poszerzone pole sztuki