Page 259 - KongresKultury2016v2

doskonalenia i mechanizmy umożliwiające stałe zatrudnienie wyso-
ko wykwalifikowanej kadry.
• Należy przeanalizować system kształcenia kadry i strategię szkolnic-
twa artystycznego w Polsce pod kątem ich znaczenia dla edukacji
artystycznej w oświacie i dla edukacji kulturalnej. Badania poprze-
dzające reformę szkolnictwa artystycznego przyniosły bogaty mate-
riał na temat słabej efektywności tego systemu.
• Ważnym zadaniem do możliwie szybkiego wprowadzenia jest or-
ganizacja cyklicznych, praktycznych zajęć prowadzonych przez ar-
tystów w szkołach lub przez zatrudnionych nauczycieli mających
kompetencje artystyczne. W tym nurcie działań powinno być też
otwarcie na praktyki nieformalne, współpracę z instytucjami kultury
i organizacjami pozarządowymi.
• Równie ważne jest stworzenie warunków do edukacji artystycznej
w oświacie przez wyposażanie pracowni muzycznych i plastycznych
oraz przeznaczanie środków na pracę dla wykwalifikowanej kadry.
• Osoby, od których zależy edukacja i wychowanie dzieci i młodzieży
– a więc dyrekcje placówek oświatowych i instytucji kultury, nauczy-
ciele i rodzice – powinny zdawać sobie sprawę ze znaczenia edukacji
artystycznej i znać jej cele. Pogłębianiem tej wiedzy powinny służyć
nie tylko akcje społeczne, lecz także działania systemowe resortów
edukacji i kultury. Poważną przeszkodą w rozwijaniu edukacji ar-
tystycznej w oświacie jest bariera mentalna kadry kierowniczej, na-
uczycieli. System bowiem stwarza już możliwość większej liczby za-
jęć artystycznych, zarówno obligatoryjnych, jak i pozalekcyjnych, ale
niestety mało kto z niej korzysta. Wobec negatywnych doświadczeń
z ostatnich kilkudziesięciu lat ważnym wyzwaniem jest przekonanie
polskiego społeczeństwa, że lekcje muzyki i plastyki mogą być cie-
kawe i ważne.

Prawo dziecka do kultury. Nowe wizje edukacji 259