Page 257 - KongresKultury2016v2

• Trzeba zmienić podstawę programową, tak by dziecko z odtwórcy,
biernego, posłusznego, podporządkowanego naśladowcy, stało się
krytycznym, aktywnym i samodzielnym twórcą.

• Nacisk na aktywność artystyczną powinien być większy, a dzieci
powinny być samodzielne i cieszyć się autonomią twórczą. Należy
odrzucić kult poprawności i eksponowania perspektywy dorosłych
i cały czas prowadzić twórczą dyskusję.

• Efekty twórczości dzieci powinny być obecne w przestrzeni eduka-
cyjnej bez retuszu i ingerencji dorosłych.

• Jednym z elementów kształtowania wrażliwości estetycznej u dzie-
ci jest zagospodarowanie przestrzeni szkolnej, przedszkolnej z ich
udziałem, a także promowanie projektów dziecięcych.

• Należy podejmować z dziećmi tematy społeczno-kulturalne, ściśle
związane z rzeczywistością, aktualnymi problemami.

Violetta Łabanow-Jastrząb
Problemy i rekomendacje
• Edukacja artystyczna w znacznie większym stopniu, niż dzieje się

to obecnie, powinna uwzględniać potrzeby i oczekiwania człowieka,
służyć jego ekspresji i kulturze codziennej. Takie przewartościowa-
nie połączone z nowym podejściem metodycznym konieczne jest
przede wszystkim w edukacji dzieci i młodzieży zarówno w oświacie,
jak i w szkołach artystycznych. Centralnym punktem odniesienia do
działań pedagogicznych powinien być rozwój osobowości i poten-
cjału kreatywnego, a w mniejszym stopniu z góry założone treści
programowe i osiągnięcia artystyczne.

Prawo dziecka do kultury. Nowe wizje edukacji 257