Page 129 - KongresKultury2016v2

– w przypadku znacznej części jednak można pokusić się o znalezienie
wspólnych mianowników.

Niniejszy tekst jest próbą podsumowania efektów kongresowych
zmagań i uporządkowania wypracowanych postulatów. Przyjęta ze
względów praktycznych formuła uwspólniania stanowisk wiąże się
niestety z ich zubożeniem. Znacznym ograniczeniem jest też fakt,
że z tych samych przyczyn nie uwzględniono w niniejszym tekście
wszystkich wytycznych. Niemniej mając na uwadze, że w publikacji
znajdzie się również miejsce na prezentację stanowisk wypracowanych
w ramach każdej z 42 grup roboczych, wskazane niedoskonałości moż-
na przynajmniej częściowo uznać za usprawiedliwione. Przedstawione
poniżej wnioski nie mają na celu w żadnym wypadku wartościowania
poszczególnych rekomendacji. Wszystkie zaprezentowane stanowiska
zasługują na równorzędną uwagę, bez względu na swoją specyfikę czy
częstość występowania.

Apelem, który zdominował ducha Kongresu i pojawił się w pracach
wielu grup roboczych, był postulat właściwego postrzegania roli
polityki kulturalnej, która nie powinna być narzędziem ideolo-
gizacji ani upolitycznienia. Zdaniem uczestników Kongresu środki
publiczne nie oznaczają środków państwowych, tym samym podej-
mowane działania powinny być prowadzone na podstawie dialogu
społecznego, a nie monologu władzy. Politykę kulturalną należy po-
strzegać raczej jako politykę rozwojową, uświadamiającą, że kultura
jest podstawą rozwoju społeczeństw – również w wymiarze gospodar-
czym, a nie narzędziem manipulacji i propagandy. Aby przeciwdzia-
łać tego rodzaju zabiegom, konieczne jest wykształcenie świadomego
i zdolnego do refleksji społeczeństwa. W związku z powyższym po-
stulowano wprowadzenie do edukacji szkolnej elementów krytyczne-
go myślenia i twórczego pisania. Wnioskowano także o realny dostęp
do informacji publicznej i o rzetelne dziennikarstwo – w tym obliga-
toryjny „fact checking” w mediach. Zdaniem uczestników Kongresu
istotne jest także tworzenie rozwiązań umożliwiających większy udział
artystów w działaniach na rzecz demokracji (m.in. przez powołanie

Rekomendacje – główne zagadnienia 129