Page 245 - KongresKultury2016v2

artystyczną z wiedzą o kulturze, realizowaną w wielogodzinnych blo-
kach lekcyjnych, także na zajęciach pozaszkolnych. Takie zajęcia po-
winni prowadzić wyłącznie wykształceni muzycy, plastycy, architekci,
aktorzy, dziennikarze czy twórcy multimediów, przygotowani także od
strony pedagogicznej. Pobyt tych osób w miastach powiatowych, gmi-
nach i na wsi oznacza pojawienie się tam potencjalnych animatorów kul-
tury, potrafiących ożywić i wzbogacić życie tych społeczności lokalnych.
Pozwoli wszystkim: dzieciom, młodzieży i dorosłym, poznawać różne
obszary kultury, nie tylko te, na które skazuje ich wyjaławiająca kultu-
ra masowa, i dokonywać wyboru między różnymi przejawami kultury.
Jednak aby wybierać, trzeba najpierw mieć w czym i dopiero stworzenie
takiej sytuacji oznacza wypełnienie konstytucyjnego prawa do wolności
korzystania z dóbr kultury!

Jeżeli myślimy poważnie o przyszłości naszego społeczeństwa i pań-
stwa, to musimy podjąć się ogromnego wyzwania powszechnej edu-
kacji kulturalnej Polaków. Aby móc edukować dzieci, trzeba zacząć od
rodziców, nauczycieli, księży, bibliotekarzy, instruktorów i animatorów
kultury oraz samorządowców i polityków. To jest wyzwanie zarówno
dla wszystkich struktur państwa, jak i dla myślących Polaków. Jest to
też zadanie dla mediów: internetu, telewizji (zwłaszcza państwowej
i jej nierealizowanej misji publicznej) i prasy.

Konrad Dworakowski
Rekomendacje ogólne
• Należy podnosić prestiż twórczości dla dzieci przez promocję kultu-

ry dziecięcej w mediach publicznych.
• Konieczne jest wprowadzenie na poziomie ministerialnym progra-

mów wspierających, inspirujących krytykę kulturalną (szczególnie
krytykę teatralną).

Prawo dziecka do kultury. Wykluczeni z kultury 245