Page 77 - KongresKultury2016v2

Samowiedza środowiska

Opracował Tomasz Rakowski

1. Mimo budowania poszerzonego pola kultury, wprowadzania i od-
słaniania praktyk kulturalnych pozostających poza głównym nur-
tem wiele bezpośrednich doświadczeń społecznych nie znajduje
przestrzeni ekspresji. Nawet niezwykle ważne przykłady autoeks-
presji doświadczeń społecznych często pozostają poza polem wi-
dzenia instytucji i badaczy kultury. Są to zjawiska niewidzialne,
przynależne do alternatywnych czy też kontrkulturowych obiegów,
które nierzadko dotyczą osób wykluczonych, środowisk peryferyj-
nych, ludzi samotnych (np. sztuka outsiderów), a także środowisk
wiejskich czy grup społecznych o odmiennych, nieakceptowanych
powszechnie światopoglądach – jak choćby nietolerancyjnych
i (w różnym wymiarze) ksenofobicznych (np. środowiska kibicow-
skie). Na przykład w Lublinie środowiska te funkcjonują równolegle
z ośrodkami alternatywnej kultury i punktami progresywnych, za-
angażowanych społecznie miejskich działań kulturalnych (materia-
ły, informacje i plakaty tych jakże różnych środowisk często współ-
istnieją w jednej przestrzeni).

2. Choć definicje kultury i definicje uczestnictwa w kulturze zmie-
niono na bardziej inkluzyjne i relacyjne, choć zgromadzono boga-
ty materiał empiryczny i zaproponowano modele włączania tego
typu praktyk kulturowych do głównego nurtu i ich uznawanie, to
wciąż mamy do czynienia z sytuacją, w której dawne, wykluczające

Samowiedza środowiska 77