Page 81 - KongresKultury2016v2

System, który tworzy kulturę.
Polityka kulturalna miast

Opracował Artur Celiński

Nie stworzyliśmy jednolitego sposobu definiowania roli ani odpowie-
dzialności różnych uczestników życia społecznego – w tym również
władz – za rozwój kultury. Choć Konstytucja RP w artykule 6 mówi
wprost, że „Rzeczpospolita Polska stwarza warunki upowszechniania
i równego dostępu do dóbr kultury, będącej źródłem tożsamości na-
rodu polskiego, jego trwania i rozwoju”, to sposób realizacji tego zo-
bowiązania zależy przede wszystkim od interpretacji dokonanej przez
najważniejszych decydentów – od ministra po wójta, burmistrza czy
prezydenta.

Kultura nie należy do typowych obszarów polityki – ani na pozio-
mie narodowym, ani lokalnym – istotne zatem staje się zarysowanie
nie tylko jej wspólnych celów i związanych z nią oczekiwań, lecz także
ustalenie sposobu weryfikacji osiągniętych efektów. W tym kierunku
zmierza coraz więcej miast, które tworzą strategie rozwoju kultury.
W 2015 roku 16 ze 100 największych polskich miast miało taki doku-
ment poświęcony kulturze. To z kolei prowokuje do analizy skutecz-
ności podjętych działań – zarówno dla samej kultury, jak i jej po-
strzegania przez decydentów i mieszkańców.

Polityka kulturalna wciąż jest przestrzenią, w której zdecydowa-
nie więcej nam się wydaje, niż wiemy. Doszukujemy się zależności,
które pozwalają na wyjaśnienie niektórych tylko zjawisk pojawiają-
cych się na styku kultury i polityki (por. METROPOLIZACJA), ale nie
znamy odpowiedzi na podstawowe pytanie – jak odróżnić dobrą

System, który tworzy kulturę. Polityka kulturalna miast 81