Page 86 - KongresKultury2016v2

respondenci wskazywali rzadziej. Znalazła się wśród nich np. funk-
cja gospodarcza, która okazała się ważna dla niespełna jednej piątej
urzędników.

Z kolei w opinii większości reprezentantów organizacji pozarządo-
wych najważniejszym celem polityki kulturalnej jest tworzenie wize-
runku miasta. Z drugiej strony jedynie połowa uważa, że priorytetem
dla miasta jest edukacja kulturalna. W porównaniu z rokiem 2012
widoczny jest jednak wzrost znaczenia wymiaru edukacyjnego polity-
ki kulturalnej. Respondenci częściej dostrzegają też rolę polityki kul-
turalnej w procesie wspierania pracy artystów i animatorów kultury.
Teza 5. Ogólna ocena polityki kulturalnej największych miast jest
dobra i przez ostatnie trzy lata się poprawiła.
Choć wśród reprezentantów organizacji pozarządowych skala aproba-
ty dla jakości polityki kulturalnej jest niższa niż wśród przedstawicie-
li urzędów i instytucji kultury, to opinie na temat ogólnego kierunku
działań są pozytywne. Warto jednak zauważyć, że organizacje poza-
rządowe mają dość krytyczny stosunek do urzędów w miastach, w któ-
rych działają. Blisko połowa respondentów z tej grupy w jakiś sposób
dostrzega odpowiedzialność urzędu za niedostateczny rozwój kultury.
Podobnie jak reprezentanci instytucji przedstawiciele organizacji po-
zarządowych często krytykują wadliwą koordynację działań różnych
urzędów, a także model współpracy organizacji z miastem. Nie widzą
strategicznego planowania, długofalowego planu działań w dziedzinie
polityki kulturalnej. Krytykują archaiczne formy zarządzania kulturą.
Niektórzy dostrzegają też strategię, ale krytykują ją jako populistyczną,
nieambitną, polegającą na „organizowaniu imprez rozrywkowych dla
mieszkańców”.

86 System, który tworzy kulturę. Polityka kulturalna miast