Page 79 - KongresKultury2016v2
P. 79

samorządowe mogą być oddolnie wypełniane treścią w bardzo au-
   tonomiczny sposób, jak w przypadku świetlic w szkołach wiejskich
   czy wiejskich klubach sportowych (społecznie są tworzone po-
   mieszczenia klubowe, przebudowywane i remontowane świetlice,
   jest też wiele szkół, które zostały wzniesione w czynie społecznym
   i do tej pory są remontowane i przebudowywane przez społeczno-
   ści). Inne grupy aktywistów wiejskich – ochotnicze straże pożarne,
   koła gospodyń wiejskich, zespoły folklorystyczne – tworzą własne,
   wewnętrzne i nieznane szerzej sposoby oddolnego działania (np.
   działania społeczne i kulturalne są lokalnie „wpisywane” w obo-
   wiązki straży; zob. http://kulturaoddolna.pl/dzialanie-w-kulturze/).
   Co istotne, takie alternatywne, niezależne i autonomiczne wzory
   funkcjonują podobnie w wielu innych środowiskach, takich jak Al-
   ternatywne Centrum Społeczne Cicha 4 w Lublinie, które powstało
   w użyczonej na cele społeczne kamienicy jako nieformalna, plurali-
   styczna federacja artystów, aktywistów i twórców. Częścią tożsamo-
   ści tego miejsca było wytwarzanie własnych wzorców organizacyj-
   nych i rozwojowych (materiały seminarium „Kultura i rozwój” prof.
   Jerzego Hausnera, 2014). Są to więc za każdym razem osobne formy
   samoorganizacji, rozwijające własne, niezależne tradycje.
5.	 Lokalne formy praktyk kulturowych nie wiążą się jedynie z działa-
   niem społecznym. Idzie za nimi pewien rodzaj wyobraźni społecznej
   i inny sposób myślenia o procesach kształtowania i rozwijania tego,
   co kulturowe. To formy myślenia i działania, który nie poddają się
   ani logice ekonomizujących koncepcji włączania kultury (kultury
   jako paliwa dla rozwoju i dźwigni dla wzrostu gospodarczego), ani
   logikom trzeciego sektora („NGO-syzacji” pola kultury), ani nawet
   logikom zaangażowanych społecznie praktyk kulturalno-artystycz-
   nych. Nie poddają się także normatywnym wzorcom, np. wyobraże-
   niom społeczeństwa obywatelskiego, i generują alternatywne sposo-
   by organizowania się. To świadczy o ich dużych możliwościach, ale
   jednocześnie jest wciąż „niepasującym” elementem, który w efekcie

Samowiedza środowiska  79
   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84