Page 79 - KongresKultury2016v2
P. 79
samorządowe mogą być oddolnie wypełniane treścią w bardzo au-
tonomiczny sposób, jak w przypadku świetlic w szkołach wiejskich
czy wiejskich klubach sportowych (społecznie są tworzone po-
mieszczenia klubowe, przebudowywane i remontowane świetlice,
jest też wiele szkół, które zostały wzniesione w czynie społecznym
i do tej pory są remontowane i przebudowywane przez społeczno-
ści). Inne grupy aktywistów wiejskich – ochotnicze straże pożarne,
koła gospodyń wiejskich, zespoły folklorystyczne – tworzą własne,
wewnętrzne i nieznane szerzej sposoby oddolnego działania (np.
działania społeczne i kulturalne są lokalnie „wpisywane” w obo-
wiązki straży; zob. http://kulturaoddolna.pl/dzialanie-w-kulturze/).
Co istotne, takie alternatywne, niezależne i autonomiczne wzory
funkcjonują podobnie w wielu innych środowiskach, takich jak Al-
ternatywne Centrum Społeczne Cicha 4 w Lublinie, które powstało
w użyczonej na cele społeczne kamienicy jako nieformalna, plurali-
styczna federacja artystów, aktywistów i twórców. Częścią tożsamo-
ści tego miejsca było wytwarzanie własnych wzorców organizacyj-
nych i rozwojowych (materiały seminarium „Kultura i rozwój” prof.
Jerzego Hausnera, 2014). Są to więc za każdym razem osobne formy
samoorganizacji, rozwijające własne, niezależne tradycje.
5. Lokalne formy praktyk kulturowych nie wiążą się jedynie z działa-
niem społecznym. Idzie za nimi pewien rodzaj wyobraźni społecznej
i inny sposób myślenia o procesach kształtowania i rozwijania tego,
co kulturowe. To formy myślenia i działania, który nie poddają się
ani logice ekonomizujących koncepcji włączania kultury (kultury
jako paliwa dla rozwoju i dźwigni dla wzrostu gospodarczego), ani
logikom trzeciego sektora („NGO-syzacji” pola kultury), ani nawet
logikom zaangażowanych społecznie praktyk kulturalno-artystycz-
nych. Nie poddają się także normatywnym wzorcom, np. wyobraże-
niom społeczeństwa obywatelskiego, i generują alternatywne sposo-
by organizowania się. To świadczy o ich dużych możliwościach, ale
jednocześnie jest wciąż „niepasującym” elementem, który w efekcie
Samowiedza środowiska 79